طراحی مدل توانمندسازی منابع انسانی در وزارت کشور

مدیریت مبتنی بر توانمندسازی کارکنان, مستلزم به کارگیری کارا و موثر کلیدهای توان افزایی نیروی انسانی است. مطالعه توانمندسازی, یک اصل بنیادین در مدیریت سازمان های امروزی است. این مطالعه موجب ایجاد فهمی صحیح از رفتار کارکنان و مدیران به طور عام و چگونگی مدیریت صحیح کارکنان و اداره سازمان ها به طور خاص می شود. علاوه بر این توانمندسازی به شناخت مهارت های اصلی و ضروری مدیریت در سازمان و به کارگیری آنها در عمل, کمک بارزی می کند تا به دنبال راه حل انسانی و سیستمی برای حل مسائل فردی در سازمان و به عبارتی بهتر حل کردن مسائل مدیریتی و نحوه تصمیم گیری درباره آنها باشند. امروزه ما شاهدیم که سازمان ها با ابهام و پیچیدگی های زیادی روبرو هستند و تغییر به منزله ضرورتی اجتناب ناپذیر قلمداد می شود(ابطحی و عابسی, 1386). با توجه به اهمیت توانمندسازی منابع انسانی هدف کلی این تحقیق طراحی مدل توانمندسازی منابع انسانی در وزارت کشور بر اساس مدل پایه می باشد. موضوع تحقیق طراحی مدل توانمندسازی منابع انسانی که با توجه به دیدگاه مدیران عملیاتی و کارشناسان وزارت کشور بر اساس شاخصهای تعریف شده در مدل پایه انجام می شود. محدوده زمانی تحقیق در اسفند 1389 و فروردین 1390(زمان توزیع پرسشنامه و جمع آوری آن) می باشد. با توجه به مسأله و اهداف, پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و از سوی دیگر نیز با توجه به ویژگی های متغیرها و سایر ویژگی های این پژوهش, روش تحقیق علّی انتخاب گردید. به منظور تدوین و طراحی مدل پایه و مفهومی تحقیق از طریق مصاحبه, مطالعات کتابخانه ای , کتب و مقالات علمی اقداماتی صورت گرفت که ماحصل این فعالیتها در فصل دوم یعنی مرور ادبیات بیان شد. در این بخش به موضوعاتی نظیر تعاریف توانمندسازی, تاریخچه, مدلها, برنامه های توانمندسازی, شاخص های تعریف شده در مدل پایه و... پرداخته شد. بر مبنای نتایج حاصل از این بررسی ها و نیز به منظور پاسخگویی به مسأله تحقیق و در نهایت برای رسیدن به الگوی توانمندسازی منابع انسانی پرسشنامه ای به عنوان ابزار اصلی تحقیق در 4 بخش طراحی گردید. در بخش اول دیدگاه مدیران عملیاتی و کارشناسان وزارت کشور در خصوص ابعاد توانمندسازی منابع انسانی مورد بررسی قرار گرفت. در بخش دوم میزان تأثیرگذاری شرایط سازمانی بر توانمندسازی منابع انسانی از دیدگاه جامعه آماری بررسی شد. در بخش سوم بررسی میزان تأثیرگذاری راهبردهای مدیریتی بر توانمندسازی منابع انسانی انجام گردید و در بخش چهارم میزان تأثیر منابع خودکارآمدی بر توانمندسازی منابع انسانی بررسی شد. همچنین در بخشی ویژگی های شخصی افراد نیز بررسی گردید. شیوه تکمیل پرسشنامه به شکل مراجعه حضوری در نظر گرفته شد. به منظور بررسی روایی ابزار تحقیق, ضمن استفاده از سوالات استاندارد شده, پرسشنامه مورد نظر در اختیار اساتید راهنما, مشاور و تعدادی از اساتید مرتبط با موضوع و کارشناسان صاحب نظر قرار گرفت که پس از کسب نظرات, اصلاحات لازم به عمل آمد. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه نیز آزمون مقدماتی از طریق 28 پرسشنامه به عمل آمد و ضریب کرونباخ آلفا بین 86/0-72/0 محاسبه گردید که بیانگر پایایی بالای ابزار مورد نظر است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل 443 نفر از مدیران عملیاتی و کارشناسان ستاد مرکزی وزارت کشور است. متغیرهای مستقل در این تحقیق شامل شرایط سازمانی, راهبردهای مدیریتی و منابع خود کارآمدی می باشد و توانمندسازی منابع انسانی به عنوان متغیر وابسته مطرح می باشد. در تحقیق حاضر به منظور دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده و پاسخگویی به فرضیات تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی بهره گیری شد. در آمار توصیفی از شاخص های مرکزی از قبیل میانگین, میانه استفاده شد. در بخش آمار تحلیلی به منظور بررسی میزان تأثیر همزمان متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و نیز قدرت تشریح پراکندگی تغییرات متغیر وابسته از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. در این راستا تجزیه و تحلیل آماری پس از استخراج داده ها از طریق بکارگیری نرم افزار رایانه ای spss/ver?? استفاده گردید.